Nieważne, czy jesteś krótkowidzem, czy masz dalekowzroczne plany na przyszłość. Nie ma znaczenia, czy patrzysz przez różowe okulary, czy też czarno wszystko widzisz. Jeśli interesuje cię ludzkie oko, jego struktura, właściwości i funkcje to musisz zainteresować się kierunkiem studiów o nazwie optometria. Optometria to dziedzina wiedzy łącząca fizykę z medycyną, zajmująca się procesem widzenia. Zadaniem optometrii jest badanie wzroku i likwidowanie wszelkich problemów z nim związanych. Optometrysta bada wzrok i stara się „naprawić” wszelkie nieprawidłowości.
Robi to za pomocą wielu specjalistycznych przyrządów, a także ćwiczeń rehabilitacyjnych. Służy także radą w zakresie doboru soczewek i okularów oraz pielęgnacji oczu. Nie wykonuje natomiast żadnych zabiegów chirurgicznych! Ten obowiązek spoczywa na okuliście. To tylko jedna z różnic między tymi dwiema profesjami. Pozostałe to między innymi mniejszy zakres obowiązków optometrystów oraz inna ścieżka ich edukacji. By zostać okulistą należy ukończyć sześcioletnie studia lekarskie na Uniwersytecie Medycznym bądź na Akademii Medycznej. Do wykonywania zawodu optometrysty potrzebne są trzyletnie studia licencjackie z optometrii (np. na Uniwersytecie Medycznym), dwuletnie studia podyplomowe (np. na Politechnice) lub dwuletnie studia magisterskie uzupełniające, np. na wydziale fizyki. Polską „stolicą” okulistyki i optometrii jest Poznań. Tu można zdobyć najlepsze wykształcenie w opisywanym fachu. Rekrutacja na optometrię jest różnorodna. Wszystko zależy od miasta, uczelni oraz poziomu studiów, jakie wybierzemy. Musimy być jednak przygotowani na egzamin z biologii (na poziomie rozszerzonym) i fizyki (na poziomie podstawowym) lub konkurs świadectw z tychże przedmiotów albo też przyjemną rozmowę z zakresu fizyki, optyki, biologii, a nawet anatomii człowieka. Niekiedy wymagany jest także konkurs świadectw z przedmiotów ścisłych realizowanych w ciągu pierwszych trzech lat studiów. To dotyczy jednak wyłącznie kwalifikacji na studia uzupełniające magisterskie.